самавярча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самавярча́льны самавярча́льная самавярча́льнае самавярча́льныя
Р. самавярча́льнага самавярча́льнай
самавярча́льнае		 самавярча́льнага самавярча́льных
Д. самавярча́льнаму самавярча́льнай самавярча́льнаму самавярча́льным
В. самавярча́льны (неадуш.)
самавярча́льнага (адуш.)		 самавярча́льную самавярча́льнае самавярча́льныя (неадуш.)
самавярча́льных (адуш.)
Т. самавярча́льным самавярча́льнай
самавярча́льнаю		 самавярча́льным самавярча́льнымі
М. самавярча́льным самавярча́льнай самавярча́льным самавярча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)