самавыкрыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самавыкрыва́нне | |
самавыкрыва́ння | |
самавыкрыва́нню | |
самавыкрыва́нне | |
самавыкрыва́ннем | |
самавыкрыва́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)