самавыка́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самавыка́званне | самавыка́званні | |
самавыка́звання | самавыка́званняў | |
самавыка́званню | самавыка́званням | |
самавыка́званне | самавыка́званні | |
самавыка́званнем | самавыка́званнямі | |
самавыка́званні | самавыка́званнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)