самавы́значыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. самавы́значуся самавы́значымся
2-я ас. самавы́значышся самавы́значыцеся
3-я ас. самавы́значыцца самавы́значацца
Прошлы час
м. самавы́значыўся самавы́значыліся
ж. самавы́значылася
н. самавы́значылася
Дзеепрыслоўе
прош. час самавы́значыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)