самаво́льнічанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самаво́льнічанне
Р. самаво́льнічання
Д. самаво́льнічанню
В. самаво́льнічанне
Т. самаво́льнічаннем
М. самаво́льнічанні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)