самабічава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самабічава́нне | |
| самабічава́ння | |
| самабічава́нню | |
| самабічава́нне | |
| самабічава́ннем | |
| самабічава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)