самабічава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самабічава́нне | |
самабічава́ння | |
самабічава́нню | |
самабічава́нне | |
самабічава́ннем | |
самабічава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)