самабы́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самабы́тнік самабы́тнікі
Р. самабы́тніка самабы́тнікаў
Д. самабы́тніку самабы́тнікам
В. самабы́тніка самабы́тнікаў
Т. самабы́тнікам самабы́тнікамі
М. самабы́тніку самабы́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)