самабраджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самабраджэ́нне | |
| самабраджэ́ння | |
| самабраджэ́нню | |
| самабраджэ́нне | |
| самабраджэ́ннем | |
| самабраджэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)