самаблакіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
самаблакіро́ўка | |
самаблакіро́ўкі | |
самаблакіро́ўцы | |
самаблакіро́ўку | |
самаблакіро́ўкай самаблакіро́ўкаю |
|
самаблакіро́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)