самаблака́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| самаблака́да | |
| самаблака́ды | |
| самаблака́дзе | |
| самаблака́ду | |
| самаблака́дай самаблака́даю |
|
| самаблака́дзе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)