самаацвярджа́льны
прыметнік, адносны
| самаацвярджа́льны | самаацвярджа́льная | самаацвярджа́льнае | самаацвярджа́льныя | |
| самаацвярджа́льнага | самаацвярджа́льнай самаацвярджа́льнае |
самаацвярджа́льнага | самаацвярджа́льных | |
| самаацвярджа́льнаму | самаацвярджа́льнай | самаацвярджа́льнаму | самаацвярджа́льным | |
| самаацвярджа́льны ( самаацвярджа́льнага ( |
самаацвярджа́льную | самаацвярджа́льнае | самаацвярджа́льныя ( самаацвярджа́льных ( |
|
| самаацвярджа́льным | самаацвярджа́льнай самаацвярджа́льнаю |
самаацвярджа́льным | самаацвярджа́льнымі | |
| самаацвярджа́льным | самаацвярджа́льнай | самаацвярджа́льным | самаацвярджа́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)