самаахо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаахо́ўны самаахо́ўная самаахо́ўнае самаахо́ўныя
Р. самаахо́ўнага самаахо́ўнай
самаахо́ўнае		 самаахо́ўнага самаахо́ўных
Д. самаахо́ўнаму самаахо́ўнай самаахо́ўнаму самаахо́ўным
В. самаахо́ўны (неадуш.)
самаахо́ўнага (адуш.)		 самаахо́ўную самаахо́ўнае самаахо́ўныя (неадуш.)
самаахо́ўных (адуш.)
Т. самаахо́ўным самаахо́ўнай
самаахо́ўнаю		 самаахо́ўным самаахо́ўнымі
М. самаахо́ўным самаахо́ўнай самаахо́ўным самаахо́ўных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)