самаахвя́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаахвя́рнік самаахвя́рнікі
Р. самаахвя́рніка самаахвя́рнікаў
Д. самаахвя́рніку самаахвя́рнікам
В. самаахвя́рніка самаахвя́рнікаў
Т. самаахвя́рнікам самаахвя́рнікамі
М. самаахвя́рніку самаахвя́рніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)