самаахвярава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самаахвярава́нне | |
самаахвярава́ння | |
самаахвярава́нню | |
самаахвярава́нне | |
самаахвярава́ннем | |
самаахвярава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)