самаапраўда́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаапраўда́льны самаапраўда́льная самаапраўда́льнае самаапраўда́льныя
Р. самаапраўда́льнага самаапраўда́льнай
самаапраўда́льнае		 самаапраўда́льнага самаапраўда́льных
Д. самаапраўда́льнаму самаапраўда́льнай самаапраўда́льнаму самаапраўда́льным
В. самаапраўда́льны (неадуш.)
самаапраўда́льнага (адуш.)		 самаапраўда́льную самаапраўда́льнае самаапраўда́льныя (неадуш.)
самаапраўда́льных (адуш.)
Т. самаапраўда́льным самаапраўда́льнай
самаапраўда́льнаю		 самаапраўда́льным самаапраўда́льнымі
М. самаапраўда́льным самаапраўда́льнай самаапраўда́льным самаапраўда́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)