самаапраўда́льны
прыметнік, адносны
| самаапраўда́льны | самаапраўда́льная | самаапраўда́льнае | самаапраўда́льныя | |
| самаапраўда́льнага | самаапраўда́льнай самаапраўда́льнае |
самаапраўда́льнага | самаапраўда́льных | |
| самаапраўда́льнаму | самаапраўда́льнай | самаапраўда́льнаму | самаапраўда́льным | |
| самаапраўда́льны ( самаапраўда́льнага ( |
самаапраўда́льную | самаапраўда́льнае | самаапраўда́льныя ( самаапраўда́льных ( |
|
| самаапраўда́льным | самаапраўда́льнай самаапраўда́льнаю |
самаапраўда́льным | самаапраўда́льнымі | |
| самаапраўда́льным | самаапраўда́льнай | самаапраўда́льным | самаапраўда́льных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)