самаакупны́
прыметнік, адносны
самаакупны́ | самаакупна́я | самаакупно́е | самаакупны́я | |
самаакупно́га | самаакупно́й самаакупно́е |
самаакупно́га | самаакупны́х | |
самаакупно́му | самаакупно́й | самаакупно́му | самаакупны́м | |
самаакупны́ ( самаакупно́га ( |
самаакупну́ю | самаакупно́е | самаакупны́я ( самаакупны́х ( |
|
самаакупны́м | самаакупно́й самаакупно́ю |
самаакупны́м | самаакупны́мі | |
самаакупны́м | самаакупно́й | самаакупны́м | самаакупны́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)