самаакупны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаакупны́ самаакупна́я самаакупно́е самаакупны́я
Р. самаакупно́га самаакупно́й
самаакупно́е
самаакупно́га самаакупны́х
Д. самаакупно́му самаакупно́й самаакупно́му самаакупны́м
В. самаакупны́ (неадуш.)
самаакупно́га (адуш.)
самаакупну́ю самаакупно́е самаакупны́я (неадуш.)
самаакупны́х (адуш.)
Т. самаакупны́м самаакупно́й
самаакупно́ю
самаакупны́м самаакупны́мі
М. самаакупны́м самаакупно́й самаакупны́м самаакупны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)