самааку́пны
прыметнік, адносны
| самааку́пны | самааку́пная | самааку́пнае | самааку́пныя | |
| самааку́пнага | самааку́пнай самааку́пнае |
самааку́пнага | самааку́пных | |
| самааку́пнаму | самааку́пнай | самааку́пнаму | самааку́пным | |
| самааку́пны самааку́пнага |
самааку́пную | самааку́пнае | самааку́пныя | |
| самааку́пным | самааку́пнай самааку́пнаю |
самааку́пным | самааку́пнымі | |
| самааку́пным | самааку́пнай | самааку́пным | самааку́пных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)