самаазначэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самаазначэ́нне | самаазначэ́нні | |
самаазначэ́ння | самаазначэ́нняў | |
самаазначэ́нню | самаазначэ́нням | |
самаазначэ́нне | самаазначэ́нні | |
самаазначэ́ннем | самаазначэ́ннямі | |
самаазначэ́нні | самаазначэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)