самаазна́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самаазна́чанне | самаазна́чанні | |
самаазна́чання | самаазна́чанняў | |
самаазна́чанню | самаазна́чанням | |
самаазна́чанне | самаазна́чанні | |
самаазна́чаннем | самаазна́чаннямі | |
самаазна́чанні | самаазна́чаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)