самаажыццяўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самаажыццяўле́нне | |
самаажыццяўле́ння | |
самаажыццяўле́нню | |
самаажыццяўле́нне | |
самаажыццяўле́ннем | |
самаажыццяўле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)