самаадшрубо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самаадшрубо́ўванне | |
самаадшрубо́ўвання | |
самаадшрубо́ўванню | |
самаадшрубо́ўванне | |
самаадшрубо́ўваннем | |
самаадшрубо́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)