самаадчува́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самаадчува́нне | |
самаадчува́ння | |
самаадчува́нню | |
самаадчува́нне | |
самаадчува́ннем | |
самаадчува́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)