самаадукава́ны
прыметнік, адносны
самаадукава́ны | самаадукава́ная | самаадукава́нае | самаадукава́ныя | |
самаадукава́нага | самаадукава́най самаадукава́нае |
самаадукава́нага | самаадукава́ных | |
самаадукава́наму | самаадукава́най | самаадукава́наму | самаадукава́ным | |
самаадукава́ны ( самаадукава́нага ( |
самаадукава́ную | самаадукава́нае | самаадукава́ныя ( самаадукава́ных ( |
|
самаадукава́ным | самаадукава́най самаадукава́наю |
самаадукава́ным | самаадукава́нымі | |
самаадукава́ным | самаадукава́най | самаадукава́ным | самаадукава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)