самаабуджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаабуджэ́нне | |
| самаабуджэ́ння | |
| самаабуджэ́нню | |
| самаабуджэ́нне | |
| самаабуджэ́ннем | |
| самаабуджэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)