самаабуджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самаабуджэ́нне | |
самаабуджэ́ння | |
самаабуджэ́нню | |
самаабуджэ́нне | |
самаабуджэ́ннем | |
самаабуджэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)