самаабмежава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаабмежава́нне | |
| самаабмежава́ння | |
| самаабмежава́нню | |
| самаабмежава́нне | |
| самаабмежава́ннем | |
| самаабмежава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)