самаабмежава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самаабмежава́нне | |
самаабмежава́ння | |
самаабмежава́нню | |
самаабмежава́нне | |
самаабмежава́ннем | |
самаабмежава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)