самаабклада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаабклада́нне | |
| самаабклада́ння | |
| самаабклада́нню | |
| самаабклада́нне | |
| самаабклада́ннем | |
| самаабклада́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)