самаабвінава́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самаабвінава́чванне | |
самаабвінава́чвання | |
самаабвінава́чванню | |
самаабвінава́чванне | |
самаабвінава́чваннем | |
самаабвінава́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)