самаабаро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаабаро́нны самаабаро́нная самаабаро́ннае самаабаро́нныя
Р. самаабаро́ннага самаабаро́ннай
самаабаро́ннае
самаабаро́ннага самаабаро́нных
Д. самаабаро́ннаму самаабаро́ннай самаабаро́ннаму самаабаро́нным
В. самаабаро́нны (неадуш.)
самаабаро́ннага (адуш.)
самаабаро́нную самаабаро́ннае самаабаро́нныя (неадуш.)
самаабаро́нных (адуш.)
Т. самаабаро́нным самаабаро́ннай
самаабаро́ннаю
самаабаро́нным самаабаро́ннымі
М. самаабаро́нным самаабаро́ннай самаабаро́нным самаабаро́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)