самаабаро́нны
прыметнік, адносны
| самаабаро́нны | самаабаро́нная | самаабаро́ннае | самаабаро́нныя | |
| самаабаро́ннага | самаабаро́ннай самаабаро́ннае |
самаабаро́ннага | самаабаро́нных | |
| самаабаро́ннаму | самаабаро́ннай | самаабаро́ннаму | самаабаро́нным | |
| самаабаро́нны ( самаабаро́ннага ( |
самаабаро́нную | самаабаро́ннае | самаабаро́нныя ( самаабаро́нных ( |
|
| самаабаро́нным | самаабаро́ннай самаабаро́ннаю |
самаабаро́нным | самаабаро́ннымі | |
| самаабаро́нным | самаабаро́ннай | самаабаро́нным | самаабаро́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)