самаабарачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самаабарачэ́нне | |
самаабарачэ́ння | |
самаабарачэ́нню | |
самаабарачэ́нне | |
самаабарачэ́ннем | |
самаабарачэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)