самаабажа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самаабажа́нне
Р. самаабажа́ння
Д. самаабажа́нню
В. самаабажа́нне
Т. самаабажа́ннем
М. самаабажа́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)