самаабаграва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаабаграва́нне | |
| самаабаграва́ння | |
| самаабаграва́нню | |
| самаабаграва́нне | |
| самаабаграва́ннем | |
| самаабаграва́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)