самаабагачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
самаабагачэ́нне | |
самаабагачэ́ння | |
самаабагачэ́нню | |
самаабагачэ́нне | |
самаабагачэ́ннем | |
самаабагачэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)