саладу́шнік
‘той, хто любіць салодкае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
саладу́шнік | саладу́шнікі | |
саладу́шніка | саладу́шнікаў | |
саладу́шніку | саладу́шнікам | |
саладу́шніка | саладу́шнікаў | |
саладу́шнікам | саладу́шнікамі | |
саладу́шніку | саладу́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)