саладжэ́ннік

‘той, хто любіць салодкае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. саладжэ́ннік саладжэ́ннікі
Р. саладжэ́нніка саладжэ́ннікаў
Д. саладжэ́нніку саладжэ́ннікам
В. саладжэ́нніка саладжэ́ннікаў
Т. саладжэ́ннікам саладжэ́ннікамі
М. саладжэ́нніку саладжэ́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)