саладжэ́ннік
‘той, хто любіць салодкае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
саладжэ́ннік | саладжэ́ннікі | |
саладжэ́нніка | саладжэ́ннікаў | |
саладжэ́нніку | саладжэ́ннікам | |
саладжэ́нніка | саладжэ́ннікаў | |
саладжэ́ннікам | саладжэ́ннікамі | |
саладжэ́нніку | саладжэ́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)