саймікава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
саймікава́нне | |
саймікава́ння | |
саймікава́нню | |
саймікава́нне | |
саймікава́ннем | |
саймікава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
саймікава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
саймікава́нне | |
саймікава́ння | |
саймікава́нню | |
саймікава́нне | |
саймікава́ннем | |
саймікава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)