савянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. савянё́ савяня́ты
Р. савяня́ці савяня́т
Д. савяня́ці савяня́там
В. савянё́ савяня́т
Т. савянё́м савяня́тамі
М. савяня́ці савяня́тах

Іншыя варыянты: савяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)