савакупле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. савакупле́нне
Р. савакупле́ння
Д. савакупле́нню
В. савакупле́нне
Т. савакупле́ннем
М. савакупле́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)