рэфармі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| рэфармі́стка | рэфармі́сткі | |
| рэфармі́сткі | рэфармі́стак | |
| рэфармі́стцы | рэфармі́сткам | |
| рэфармі́стку | рэфармі́стак | |
| рэфармі́сткай рэфармі́сткаю |
рэфармі́сткамі | |
| рэфармі́стцы | рэфармі́стках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)