рэфармі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэфармі́стка рэфармі́сткі
Р. рэфармі́сткі рэфармі́стак
Д. рэфармі́стцы рэфармі́сткам
В. рэфармі́стку рэфармі́стак
Т. рэфармі́сткай
рэфармі́сткаю		 рэфармі́сткамі
М. рэфармі́стцы рэфармі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)