рэменяцве́тныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
рэменяцве́тныя | |
рэменяцве́тных | |
рэменяцве́тным | |
рэменяцве́тныя | |
рэменяцве́тнымі | |
рэменяцве́тных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)