рэманта́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэманта́нтны рэманта́нтная рэманта́нтнае рэманта́нтныя
Р. рэманта́нтнага рэманта́нтнай
рэманта́нтнае		 рэманта́нтнага рэманта́нтных
Д. рэманта́нтнаму рэманта́нтнай рэманта́нтнаму рэманта́нтным
В. рэманта́нтны (неадуш.)
рэманта́нтнага (адуш.)		 рэманта́нтную рэманта́нтнае рэманта́нтныя (неадуш.)
рэманта́нтных (адуш.)
Т. рэманта́нтным рэманта́нтнай
рэманта́нтнаю		 рэманта́нтным рэманта́нтнымі
М. рэманта́нтным рэманта́нтнай рэманта́нтным рэманта́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)