рэлігіязна́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэлігіязна́ўчы рэлігіязна́ўчая рэлігіязна́ўчае рэлігіязна́ўчыя
Р. рэлігіязна́ўчага рэлігіязна́ўчай
рэлігіязна́ўчае
рэлігіязна́ўчага рэлігіязна́ўчых
Д. рэлігіязна́ўчаму рэлігіязна́ўчай рэлігіязна́ўчаму рэлігіязна́ўчым
В. рэлігіязна́ўчы (неадуш.)
рэлігіязна́ўчага (адуш.)
рэлігіязна́ўчую рэлігіязна́ўчае рэлігіязна́ўчыя (неадуш.)
рэлігіязна́ўчых (адуш.)
Т. рэлігіязна́ўчым рэлігіязна́ўчай
рэлігіязна́ўчаю
рэлігіязна́ўчым рэлігіязна́ўчымі
М. рэлігіязна́ўчым рэлігіязна́ўчай рэлігіязна́ўчым рэлігіязна́ўчых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)