рэкеці́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
рэкеці́р | рэкеці́ры | |
рэкеці́ра | рэкеці́раў | |
рэкеці́ру | рэкеці́рам | |
рэкеці́ра | рэкеці́раў | |
рэкеці́рам | рэкеці́рамі | |
рэкеці́ру | рэкеці́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)