рыфма́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| рыфма́ч | рыфмачы́ | |
| рыфмача́ | рыфмачо́ў | |
| рыфмачу́ | рыфмача́м | |
| рыфмача́ | рыфмачо́ў | |
| рыфмачо́м | рыфмача́мі | |
| рыфмачу́ | рыфмача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)