рухану́ць
‘крануць, варухнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| рухану́ | руханё́м | |
| рухане́ш | руханяце́ | |
| рухане́ | рухану́ць | |
| Прошлы час | ||
| рухану́ў | рухану́лі | |
| рухану́ла | ||
| рухану́ла | ||
| Загадны лад | ||
| рухані́ | рухані́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| рухану́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)