ру́ска-турэ́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́ска-турэ́цкі ру́ска-турэ́цкая ру́ска-турэ́цкае ру́ска-турэ́цкія
Р. ру́ска-турэ́цкага ру́ска-турэ́цкай
ру́ска-турэ́цкае		 ру́ска-турэ́цкага ру́ска-турэ́цкіх
Д. ру́ска-турэ́цкаму ру́ска-турэ́цкай ру́ска-турэ́цкаму ру́ска-турэ́цкім
В. ру́ска-турэ́цкі (неадуш.)
ру́ска-турэ́цкага (адуш.)		 ру́ска-турэ́цкую ру́ска-турэ́цкае ру́ска-турэ́цкія (неадуш.)
ру́ска-турэ́цкіх (адуш.)
Т. ру́ска-турэ́цкім ру́ска-турэ́цкай
ру́ска-турэ́цкаю		 ру́ска-турэ́цкім ру́ска-турэ́цкімі
М. ру́ска-турэ́цкім ру́ска-турэ́цкай ру́ска-турэ́цкім ру́ска-турэ́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)