ру́пніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ру́пніца | ру́пніцы | |
| ру́пніцы | ру́пніц | |
| ру́пніцы | ру́пніцам | |
| ру́пніцу | ру́пніц | |
| ру́пніцай ру́пніцаю |
ру́пніцамі | |
| ру́пніцы | ру́пніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)