ру́пнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ру́пнік | ру́пнікі | |
| ру́пніка | ру́пнікаў | |
| ру́пніку | ру́пнікам | |
| ру́пніка | ру́пнікаў | |
| ру́пнікам | ру́пнікамі | |
| ру́пніку | ру́пніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)