ру́песнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ру́песнік | ру́песнікі | |
ру́песніка | ру́песнікаў | |
ру́песніку | ру́песнікам | |
ру́песніка | ру́песнікаў | |
ру́песнікам | ру́песнікамі | |
ру́песніку | ру́песніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)