руле́тачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
руле́тачнік | руле́тачнікі | |
руле́тачніка | руле́тачнікаў | |
руле́тачніку | руле́тачнікам | |
руле́тачніка | руле́тачнікаў | |
руле́тачнікам | руле́тачнікамі | |
руле́тачніку | руле́тачніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)