ружаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ружаві́к
Р. ружавіку́
Д. ружавіку́
В. ружаві́к
Т. ружавіко́м
М. ружавіку́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)